Πόσο δύσκολο είναι να γίνει μια ομάδα Παναθηναϊκός?

Εν τέλει πόσο μεγάλη απόσταση υπάρχει ανάμεσα σε ποδοσφαιρικές εποχές?

Πόσο πολύ απέχει η Μπαρτσελόνα που αντιμετωπίσαμε εχθές το βράδυ με την Μπαρτσελόνα που κερδίσαμε πριν από μερικά χρόνια, την Άρσεναλ του Ανρύ, την Μάντσεστερ του Γιούρκα, τον Άγιαξ, την Γιουβέντους, και τα υπόλοιπα μεγαθήρια που κοιτάξαμε στα μάτια στο παρελθόν και έκτοτε τολμάμε και ποντάρουμε τα λεφτά μας κόντρα στα προγνωστικά?

Πόσο πολύ απέχει ο ακριβότερος Παναθηναϊκός όλων των εποχών με τις ομάδες του Μπασινά, του Βαζέχα, του Πφλίπσεν και του Καραγκούνη?

Ίσως να μην το μάθουμε ποτέ και σίγουρα ο καθένας μας μπορεί να έχει την δική του άποψη.

Αλλά η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι κόντρα στην Μπαρτσελόνα που διώχνει κακήν κακώς τον καλύτερο επιθετικό του κόσμου (Ίμπρα) και αυτά που έκανε απέναντι στον Παναθηναϊκό μπορεί να το κάνει απέναντι σε όλες τις ομάδες της Ευρώπης by default, δεν μπορείς να βγάλεις συμπεράσματα. Ίσως να είμαστε μάρτυρες της νεώτερης ιστορίας του Ποδοσφαίρου και να βλέπουμε real time μία από τις καλύτερες ομάδες όλων των εποχών.

Το βέβαιο είναι ότι βραδιές σαν την χθεσινή μου υπενθυμίζουν ότι δεν είναι τυχαίο που αισθανόμαστε περήφανοι που είμαστε Παναθηναϊκοί. Δεν είναι εύκολο να μπορείς να είσαι περήφανος για νίκες απέναντι σε Ευρωπαϊκούς κολοσσούς. Δεν ήρθαν τυχαία και εύκολα οι νίκες και οι συγκλονιστικές παρουσίες απέναντι στις εκάστοτε μεγαλύτερες ομάδες. Δεν υπάρχουν πολλές ομάδες που έχουν νικήσει:

- Τον τελευταίο καλύτερο ευρωπαϊκό Άγιαξ μέσα στην ανίκητη έδρα του

- Την Μπαρτσελόνα του κορυφαίου Ριβάλντο,

- Την αψεγάδιαστη Άρσεναλ του Βενγκέρ και του Ανρί που ήταν ανίκητη στην Πρέμιερ Λιγκ

- Την Γιουβέντους του Ζιντάν

- Την Πόρτο του Μουρίνιο στην έδρα της

- Την Ίντερ του Μουρίνιο στην έδρα της

- Τις Σάλκε, Αμβούργο, Ρέιντζερς, Βέρντερ κ.τλ

Αυτά έχουμε ζήσει και δεν θα μπορέσουμε να είμαστε αντικειμενικοί και ορθολογιστές όταν έρχεται ακόμα και η καλύτερη ομάδα του κόσμου να παίξει εναντίον μας. Αυτά θυμόμαστε και η δίψα για Ευρωπαϊκή διάκριση δεν σβήνει ποτέ.

Αυτός ο νέος Παναθηναϊκός θέλει πρώτα απ’ όλα την πίστη την δική μας ότι μπορεί να γίνει η ομάδα των ονείρων μας. Η ομάδα που πειστήκαμε πριν από τρία χρόνια ότι μπορεί να υπάρξει στην Ελλάδα. Το γήπεδο εχθές ήταν η καλύτερη εικόνα που μπορούσε να εισπράξει ο καθένας που ασχολείται με τον Παναθηναϊκό και η μεγαλύτερη ελπίδα για την αναβίωση των υπέρλαμπρων στιγμών του πρόσφατου παρελθόντος.